Co wynika z wyroku w sprawie frankowiczów

Mariusz Korpalski Nie ma da się utrzymać w mocy nieuczciwych postanowień mających chronić 
konsumenta przed skutkami nieważności umowy – uznaje w swoim wyroku TSUE.

Komentatorzy czwartkowego wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w Luksemburgu (TSUE) poruszają wszelkie problemy prawne, pojawiające się przy okazji oceny kredytów denominowanych lub indeksowanych do walut obcych. Tymczasem Trybunał odpowiadał na konkretne pytania prawne zadane przez Sąd Okręgowy w Warszawie jako sąd krajowy. Wiele pytań musiało więc pozostać bez odpowiedzi.

Trybunał nie mógł się zająć, i nie zajął, kwestią dopuszczalności ponoszenia przez kredytobiorcę ryzyka walutowego oraz standardów informowania klienta o ryzyku walutowym. Na marginesie: TSUE wypowiadał się wcześniej w obydwu kwestiach, w sprawie ponoszenia ryzyka – w wyroku C-118/17 Dunai, pkt 24, 48, 52, a w sprawie informacji o ryzyku – w wyroku C-186/16 Andriciuc, pkt 42-44, 49-50. Można więc traktować omawiany wyrok jako kolejny, pytanie czy ostatni element wspólnotowej układanki, służącej zakreśleniu ram prawnej oceny tych umów.

To z pewnością nie jest uczciwe

W wielkim skrócie, Trybunał zajął się oceną skutków prawnych warunków umowy pozwalających bankowi na uznaniowe kształtowanie kursu walutowego służącego ustalaniu wysokości zobowiązań stron umowy. Nie zajmował się jednak oceną niedopuszczalnego charakteru warunków umowy (klauzul walutowych), dotkniętych dowolnością banku jako strony umowy w zakresie ustalania wysokości świadczeń stron....